Mijn passie vloeit voort uit oudere passie's die ik niet meer kan doen om wat voor redenen dan ook. Mijn voorliefde gaat uit naar machine's, snel, minder snel sterk, groot, Techniek der motoren heb ik altijd al als iets magisch gevonden. Dus sleutelen aan mijn aller grootste liefde, de motor, was ook, naast het rijden een passie. Aan alles komt een eind, de motor na ruim 40 jaar weggedaan door een thuissituatie waarbij ik meer aan tijden gebonden was ivm met verzorging. De motor was hobby, de vrijheid in vrije tijd. De rest van mijn toen vrije tijd bracht ik door op de vrachtwagen, mijn lust en mijn leven! Velen kennen het wel...jong gaan werken, omdat dat eenmaal zo was vroeger, en altijd zwaar werk, en als jonge blaag stond je niet stil bij latere blessures. Dag en nacht, 6 dagen per week was mijn thuis de truck, nagenoeg elke dag wel even thuis voor een paar uur, slapen, eten, en weer weg. Eten moest op de plank komen, en ach, ik stapte elke avond weer met plezier 'op de bok' achter het 'rad van avontuur". Ik was een nacht rijder, en het enigste wat ik daarvan over hield nadat mijn tikker zei, 'doe het zelf maar', is het nachtritme. Dit zelfde nachtritme, wat ik nu nog steeds heb, en er maar niet vanaf kom, komt me nu wel redelijk goed uit ivm met verzorging van mijn vrouw, die tevens ook een van mijn passie's is! Immers, wat zou ik zonder haar moeten? Toen ik net een beetje aan het bekomen was van het zware hart infarct werd zij ziek. De eerste operatie, baarmoeder verwijdering was de aanzet tot de tot op heden aanwezige ACNES, een zenuw beschadiging in de buik streek. In totaal 3 navel en lid teken breuken kwamen daarna, alsmede een maagoperatie en galblaasverwijdering en een buikwand correctie hebben bij haar de ACNES op drie plaatsten veroorzaakt. Dan kan je ook niet meer weg, daar er om de 4 uur een injectie tegen pijn in moet worden gezet. Na haar eerste operatie, terwijl ik herstellende was van die 'hartverknettering' had ik al snel in de gaten dat dit geestelijke een behoorlijke impact op me had gemaakt. Terug gekropen achter het stuur bleek achter af geen succes...het was 'op'! Dan denk je..en nu? In die tijd moest ik steeds aan een neef denken, die had een klein treinbaantje, hoe jaloers ik als kind eigenlijk was op dat speelgoed, want daar was geen geld voor. Een geel diesellocomotiefje met de toen voor mij sprookjes achtige drie punts verlichting aan de voorzijde van dat ding! Ik heb een jongensdroom werkelijkheid laten worden, en begon aan de treinen hobby. Eerst twee nederlandse exemplaren, maar dat was het niet helemaal. Toen kwam ik de 'Big Chief' tegen, een diesel van de Amerikaanse spoorwegen, en ik was verliefd! Zo is inmiddels een al 20 jaar geleden hobby begonnen. Het sparen , repareren, verfraaien van vaak loop of sloopmodellen van Usa locomotieven, ik kan er zo heerlijk in verdwalen! Kroon op het werk als van niets toch iets word gemaakt waarvan alles het weer doet, en er ook cosmetisch weer mooi uit ziet. Nu wil ik met alle liefde foto's laten zien, maar die techniek heb ik niet erg in mijn vingers qua hedendaagse computer perikelen. Ondertussen is mijn collectie gegroeid, 150 locomotieven die het allemaal doen, waarvan de oudste 61 jaar jong is! Deze heeft een mechanisch geluid wat je hoort als een oude stomer puft, helemaal geweldig! En de meeste komen ook echt uit Amerika, van een amerikaans modeltreinen fabriek van weleer. Prachtig dat oude spul, veel van metaal, enkele van messing wat de waarde ook doet stijgen. En op een 'ik heb geen zin' dag zit je toch bepaalde modellen weer na te trekken op bijzondere diensten, verhalen, of de oplage, daar ik natuurlijk ook wat spul heb, de echte verzamel object waarvan de oplage beperkt is. Ook hier blijft de vrachtwagen niet ongemoeid. Verliefd was ik, als ik een heel enkele keer op Neerlands wegen een Freightliner tegen kwam, of een Peterbilt. Enkele bedrijven hebben zo'n ding, economisch niet echt een aanrader, maar mooi blijft het! Ook deze auto's trek ik na op internet. De meest bekende zijn oa wel de filmpjes van company Swift op you tube, de brokken piloten, en hoe vaak krijg je nu de kans om een 1:87 model te kunnen scoren voor je eigen verzameling? Maar ik heb hem! Dat maakt mijn hobby zo mooi, maar vooral rustgevend, en de jeugdigheid ondanks de leeftijd nu, blijft enig zins gewaarborgd! Trains...passie..i love it!
Reactie schrijven